Het maatschappelijk aanzien van de kunsten

1. Kies een onderwerp (en eventueel een partner waarmee je het onderzoek of de opdracht samen uitvoert )
2. Baken het onderzoek goed af zodat je niet te veel gaat zoeken, lezen of schrijven. 
3. Formuleer een duidelijke hoofdvraag en leid daarvan enkele deelvragen af die met behulp van de gevonden gegevens goed te beantwoorden zijn. 
4. Maak een goed plan van hoe en waar je gaat zoeken naar gegevens en hoe je de gegevens gaat verwerken in het werkstuk om tenslotte antwoord te geven op deelvragen en hoofdvraag. 
5. Pas de hoofd- en deelvragen aan als het materiaal dat je vindt niet geschikt is om een goed antwoord op jouw vragen te formuleren. Maak een voorlopige versie van het werkstuk en laat die door de leraar van commentaar voorzien. 
6. Maak een definitieve versie. 
7. Zorg ervoor dat je alles op de afgesproken tijdstippen inlevert. 

De status van kunstenaars en schrijvers was problematisch. Het was een bijzonder geval van een meer algemeen probleem, namelijk welke plaats men bij de voortschrijdende specialisatie binnen de maatschappelijke structuur moest toekennen aan alle andere functies dan die van priester, ridder en boer - de bidders, strijders en werkers -, de in de middeleeuwen officieel erkende 'drie orden'  Niet alleen de positie van de kunstenaar was onduidelijk, maar ook die van de koopman.

Bedenk voor je werkstuk een pakkende titel

Cennini en Leonardo da Vinci, vergeleken allebei de schilder met de dichter, omdat zowel de schilder als de dichter zijn verbeelding gebruikt, zijn fantasie. Een ander argument ten gunste van de hoge status van de schilderkunst dat iets onthult omtrent de uitgangspunten of de mentaliteit van de renaissance, was dat de schilder bij zijn werk mooie kleren kon dragen.

Cennini stelde het zo:

'Weet dat paneelschilderen werk is voor heren, want je kunt doen wat je wilt terwijl je fluweel draagt.'

En Leonardo:

'De schilder zit op zijn gemak voor zijn werk, naar believen gekleed, en beweegt zijn lichte penseel met de prachtige kleuren ... dikwijls begeleid door muziek of door mensen die allerlei mooie werken voorlezen'.

Leonardo:

Maar het ergste van al is dat het werk van de beeldhouwer 'een volkomen mechanische inspanning (vergt), die vaak vergezeld gaat van veel zweet, dat dan wordt vermengd met stof, zodat er een korst van vuil ontstaat. Zijn gezicht is met zo een laag bedekt en bepoederd met marmerstof, zoals een bakker met meel, en hij wordt bedekt door heel kleine schilfertjes, alsof hij is onder gesneeuwd. Zijn huisvesting is smerig en vol van steengruis en stof'.

De schilder daarentegen zit 'volkomen op zijn gemak in elegante kleren voor zijn werk en doopt zijn penseel voorzichtig in aangename kleuren (...), bewoont een zeer schoon huis en laat zich vaak begeleiden door muziek of zich voorlezen uit mooie en diverse boeken waarnaar hij met groot plezier luistert, zonder gehinderd te worden door het geluid van hamers of lawaai'.